De eerste dagen, verslag 3B

Door: Marie-José

18 Oktober 2009 | Indonesië, Batavia

www.mjverheijen.waarbenjij.nu Na een hele korte nacht heb ik vanmorgen liggen nadenken over de dingen die ik hier totnutoe heb gezien. Naast alle tandheelkundige ellende valt ook, tijdens de diverse meetings met zogenaamde en echte belangrijke mensen, op dat de bureacratie hier, volgens mij, is uitgevonden. Wat een geschuif met papier en een oeverloos geklets. Maar je kunt er niet omheen, dus zitten we regelmatig om de tafel met weer andere ambtenaren en mensen met een groot ego dat gestreeld moet worden. En ook dat doen we dan in het belang van de mensen voor wie we gekomen zijn. Maar soms zou ik wel willen gillen "niet lu.... maar poetsen" we gaan aan de slag. Gistermiddag bij een zéér zwaar gehandicapte jongen (ongeveer 26 jaar oud)geweest. Die ligt de hele dag en nacht te liggen op een soort veranda-achtig bed, buiten onder een afdak. Altijd mond open, totaal vergroeid, kan niets, incontinent, mensonterend. Wordt verzorgd door zijn oma en opa, vader en moeder zijn er, apart, vandoor. Zijn schoonzus is mijn steun en toeverlaat, spreekt goed engels en zal mij de komende weken bijstaan. Heb 's middags verder met haar en Stephan boodschappen gedaan. Kleren voor de gehandicapte Ady, eten, zeep, waspoeder et cetera. Daarnaast ook enkele basisdingen gekocht (handschoenen, mondmasker, alcohol e.d.) om iets hygiënischer te kunnen werken. Vanmorgen overleg met tandarts. Als het opperhoofd van de afdeling volksgezondheid accoord gaat en de baas van het gezondheidscentrum (bureacratie!) dan kan ik 's middags in haar praktijk werken. Kost me een tandsteenverwijderapparaat (200 euro Frans/Anique) en een potje glasionomeercement van 45 euro. Goed overleg, hoop dat het allemaal gaat lukken. Zij is bereid 's vonds extra te werken om mijn patiënten te behandelen. Moet natuurlijk wel betaald worden, zij en 1 assistent. Vulling kost nog geen euro, trekken ook!! Vanavond overleg gehad met de rector van de universiteit i.v.m. het installeren van een laboratorium om ogen te testen. Aardige man, kwam met vrouw en kind, morgen gaan we naar de universiteit om verder te vechten voor de goede zaak. Al met al tolt mijn hoofd van de indrukken, ben ik op dit moment nog niet moe maar moet gaan slapen, het is nu bijna 23.00 uur en morgen om 6 uur weer op. Dank voor jullie support op zoveel manieren, ik geniet van jullie reacties op mijn verhaal. Zorg goed voor jezelf en elkaar, warme groeten uit Lombok
Marie-José

18 Oktober 2009 - 16:47

HANS EN VERA:

Jeetje Marie José wat veel belevenissen in zo een korte tijd. Wij begrijpen dat je hoofd tolt.
Probeer toch kalm aan te doen ook al lijkt dat bijna niet mogelijk. Maar je bent net begonnen. Hopelijk slaap je goed.
Heel veel sterkte en wij zijn benieuwd naar je verdere avonturen.
Wij wensen je veel wijsheid en geduld.
veel liefs
Hans en Vera

18 Oktober 2009 - 18:12

Karin En Chrétien:

Hoi Marie-José,
Wow dit is nou wat je met recht kan noemen "met de poten in de modder" terecht komen. We zijn onder de indruk van je eerste verhalen. Wat een culture shock met wat we hier in het Westen als vanzelfsprekend vinden. Hou je haaks en je doel voor ogen want die is al je ervaringen dubbel en dwars waard ! We bewonderen je moed.
Liefs van Kaat, Victoria en Chrétien

18 Oktober 2009 - 19:23

Marielle:

als ik dit zo lees lopen de rillingen me over de rug en realiseer ik me pas echt hoeveel daar nog gedaan kan worden. (niet alleen op het gebied van tandheelkunde)mooi om te lezen dat je er echt een verschil kunt maken (ook al zal je het er niet altijd makkelijk mee hebben)voor dit doel kun je best een lesje freubelen missen, want dan is dat toch allemaal een luxeprobleem hé. Doe je best en laat je niet van je doel afbrengen door de bureaucratie. groetjes marielle

18 Oktober 2009 - 22:45

Corry Moerman:

Hoi Marie José, Bedankt voor je mailtje, ik zat met smart te wachten op een bericht. Je blog lezend krijg ik terstond heimwee: ik wil daar ook zijn!Ik ben ontroerd en geraakt!Begreep Waskurni dat ze de pop van mij kreeg?fijn dat je zo in je nopjes bent met je assistente! Lief van je dat je Adi zo hebt verwend!doe je hem ook de groeten? Ik begrijp hoe je je voelt maar je reactie is goed: blik op oneindig en maar gewoon het een na het ander gaan doen! Groetjesn aan Suparman en Heatoun, zijn vrouw!In gedachten ben ik bij jullie! Succes!!!
Corry

19 Oktober 2009 - 07:15

Martijn Lamberti:

Lieve Marie José,

Heel veel sterkte bij deze nobele maar moeilijke opgave. Niet wanhopen maar doorzetten. Wij staan achter je!!
Charles en Martijn

19 Oktober 2009 - 11:37

Marjo Van Helvert:

Beste Marie-José,
Wat een ellende met Ady en wat ontzettend knap van de grootouders om voor hun kleinzoon te zorgen.Deze mensen zullen toch al een leeftijd hebben dat het een zware opgave wordt om te blijven zorgen voor iemand die zo'n ernstige handicaps heeft. Dat is nog iets anders als even op je kleinkind letten in onze rijke maatschappij.
Ik begin me zowaar te schamen.
Groetjes,
Marjo

19 Oktober 2009 - 11:54

Ron Tilli:

Beste Marie Jose zeer knap dat je meteen al zo snel aan de slag bent gegaan,denk ook aan je eigen gezondheid,hier op de school houden we alles bij van je,veel succes verder, Ron

19 Oktober 2009 - 12:01

Maria En Jan:

Wat 'n heftige ontmoetingen! Geluk en verdriet zijn zeer ongelijk verdeeld. 'n Keuze te moeten maken voelt vast pijnlijk. In vier weken kun je 'n fractie van alle ellende verlichten. Jij kijkt in elk geval niet slechts toe. Je doet geweldig werk. Put daar je kracht en voldoening uit. Sterkte, succes en liefs.

19 Oktober 2009 - 12:14

Marion Blomme:

Indrukwekkend wat je allemaal meemaakt. Even heel iets anders. Ben afgelopen zaterdag 17 oktober met storm naar de kinderverjaardag van lieselotte. Super kleinzoon heb je. Was erg goed gegaan. kunt trots op hem zijn. Tot over 25 dagen veel liefs uit Tilburg

19 Oktober 2009 - 18:39

Marianne En Lars :

Wat een verhaal. Erg boeiend om allemaal te lezen. Maar wat een ellende zo te horen. Je moet wel sterk in je schoenen staan! Heel veel succes de komende weken! Top werk! Groetjes Marianne en Lars

19 Oktober 2009 - 19:36

Frank En Jet:

Zoveel al over je heen zien komen en ervaren. En dat alleen al in die 2 kleine dorpjes waar VLOK en jij mee geconfronteerd worden. Hou moed, al kun je slechts enkele kinderen helpen in zo'n korte tijd en voor de eerste keer. Ik kan me een beetje een voorstelling maken van hetgeen je meekrijgt.
Sterkte, de komst en aanwezigheid van Gidi zal allicht al steun geven,hoewel ook hij in zijn activiteiten het nodige zal meemaken. We blijven je volgen.

19 Oktober 2009 - 19:38

Raymond&Sandra:

Hallo Marie-José,...wat een verhalen,...het is niet te bevatten, maar we vinden het geweldig wat je allemaal doet!!
Hou moed, zet door...we denken aan je.
Lieve groet,
Raymond&Sandra

20 Oktober 2009 - 10:48

Jos:

Mariejose, wat een verhaal zeg. Je gaat je gewoon een beetje schamen als je dit allemaal leest. Wat een geweldig werk kun je daar dien ,zeg. Dat je zo snel aan het werk bent gegaan ,knap hoor. Als ik met jouw woorden spreek zou ik zeggen ,zorg ook goed voor jezelf ! Groetjes van ons beide.

19 Oktober 2015 - 08:32

Evelien:

Lieve buurvrouw, wat een geweldig mens ben je toch. Ik vind het zo bijzonder dat je dit voor deze mensen doet. Maar vergeet niet om ook een beetje voor jezelf te zorgen... Ben benieuwd naar je "live" verhalen. Liefs, Evelien.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

<< Vorige Verslag Volgende Verslag >>

Actief sinds	29 Aug. 2009
Verslag gelezen:	245
Totaal aantal bezoekers	93777