De eerste volle week zit erop, verslag 6
Door: Marie-José
Blijf op de hoogte en volg Marie-José
25 Oktober 2009 | Indonesië, Batavia
Beste allemaal,
Niet te geloven ( www.mjverheijen.waarbenjij.nu ) maar de eerste volle week zit erop. Het lijkt wel alsof we hier al maanden aan de gang zijn, zoveel hebben we gedaan. Vijdagochtend stond ons een zeer aangename verrassing te wachten. We zijn op bezoek geweest bij een katholieke school in een plaatsje zo'n 20 km verderop. In 1958 heeft een Ned. priester, Harry Gierlings, daar een kerk, school en ziekenhuis gebouwd. En dat ziet er allemaal nog piekfijn uit, dus ook hier kan dat. Maar het blijken vooral christenen te zijn die van de voorzieningen gebruikmaken en die zijn, blijkbaar, wat voorzichtiger met hun spullen. We waren, had ik dat al verteld?, zondag naar de kerk geweest en werden toen uitgenodigd om de school (weer eens) te bezoeken. Dus dat was vrijdag en het is een pracht school. Gebaseerd op het 6 klassen systeem van Nederland. Alle kinderen in uniform, echte klassen, echte les en prima onderhouden gebouw. Ze hadden vorig jaar sponsoring gekregen om na 15 jaar weer een keyboard te kunnen kopen. Maar uiteindelijk werd besloten het geld te gebruiken om ongeveer 20 kinderen de mogelijkheid te bieden om de 1ste t/m de 6de klas te doorlopen. Het geld was niet voor schoolgeld maar voor dingen zoals uniform, boeken, eten op school et cetera. Maar dus nog geen keyboard. Misschien dat we alsnog kunnen helpen, maar op dit moment is er ook bij ons hier, geen geld. Na dit bezoek in Orong de laatste 40 kinderen gecontroleerd op gebit en ogen. Natuurlijk ook enkele volwassenen die de moed vonden om te komen. 's Middags zoals ik al meldde, het bezoek van de staf van het ziekenhuis. Heerlijk bij kunnen praten met de orthodontiste. Zij verklaarde zich meteen bereid om met mij op 2 november de dorpen te bezoeken. Er zijn nl erg veel kinderen die de tanden schots en scheef hebben staan. Soms is het trekken van een of meerdere tanden of kiezen een goede oplossing. Orthodontische behandeling is begrijpelijk niet mogelijk. Gistermorgen terug naar de rk school om uitleg te geven over de simpele oogtest die de onderwijzer zelf kan doen. Wordt er iets bijzonders ontdekt dan kan Stephan er naar gaan kijken. 's Middags " huis/hut" bezoeken afgelegd in Orong. Verschillende kinderen met ernstige huidproblemen. Heb de dermatologen van het azM net gemaild en foto's gestuurd. Controle van het kindje met de brandwonden: helemaal genezen. Jongetje met grote puist bij wie kies op donderdag is getrokken: gaat prima, kind heeft geen pijnstilling nodig gehad. Ook vandaag weer gezien: geen bijzonderheden. Gisteravond Gidi opgehaald. Hij heeft geen last van jet-lag of andere problemen heeft meteen prima geslapen, ondanks het feit dat hij niet op internet kon. Vanmorgen (zondag) Gidi de dorpen laten zien en zelf aan 3 oude vrouwtjes die weduwe zijn, een handdoek (slapen ze onder) en een jakje met sarong gegeven. Hopelijk vinden jullie het goed dat ik dat van het sponsorgeld heb gedaan, ze hebben toch een gebit dat niet meer te redden is, dus daaraan kan ik het niet besteden. Natuurlijk ook weer de nodige mensen die met een open mond naar me toe komen omdat ze pijn hebben.Vanmiddag gezwommen en nu al even op internet. Direct eten bij de directrice van de rk school thuis. Morgen de eerste poetsinstructies op de scholen. Heb 350 bekers gekocht en vast wat tandenborstels. Morgenmiddag om 4 uur met de eerste groep patienten naar de kaakchirurg voor de moeilijke extracties. Vandaag gehoord dat de brief naar iedereen is gestuurd die officieel moet weten dat ik patienten mag behandelen, dus daaraan kan ik ook beginnen. Jullie zien, ik verveel me niet. Misschien raar, maar ik geniet zelfs, het werken is zo voldoening gevend en de mensen zijn zo dankbaar. Lieve allemaal, till the next time, take care, groetjes
Marie-Jose
Niet te geloven ( www.mjverheijen.waarbenjij.nu ) maar de eerste volle week zit erop. Het lijkt wel alsof we hier al maanden aan de gang zijn, zoveel hebben we gedaan. Vijdagochtend stond ons een zeer aangename verrassing te wachten. We zijn op bezoek geweest bij een katholieke school in een plaatsje zo'n 20 km verderop. In 1958 heeft een Ned. priester, Harry Gierlings, daar een kerk, school en ziekenhuis gebouwd. En dat ziet er allemaal nog piekfijn uit, dus ook hier kan dat. Maar het blijken vooral christenen te zijn die van de voorzieningen gebruikmaken en die zijn, blijkbaar, wat voorzichtiger met hun spullen. We waren, had ik dat al verteld?, zondag naar de kerk geweest en werden toen uitgenodigd om de school (weer eens) te bezoeken. Dus dat was vrijdag en het is een pracht school. Gebaseerd op het 6 klassen systeem van Nederland. Alle kinderen in uniform, echte klassen, echte les en prima onderhouden gebouw. Ze hadden vorig jaar sponsoring gekregen om na 15 jaar weer een keyboard te kunnen kopen. Maar uiteindelijk werd besloten het geld te gebruiken om ongeveer 20 kinderen de mogelijkheid te bieden om de 1ste t/m de 6de klas te doorlopen. Het geld was niet voor schoolgeld maar voor dingen zoals uniform, boeken, eten op school et cetera. Maar dus nog geen keyboard. Misschien dat we alsnog kunnen helpen, maar op dit moment is er ook bij ons hier, geen geld. Na dit bezoek in Orong de laatste 40 kinderen gecontroleerd op gebit en ogen. Natuurlijk ook enkele volwassenen die de moed vonden om te komen. 's Middags zoals ik al meldde, het bezoek van de staf van het ziekenhuis. Heerlijk bij kunnen praten met de orthodontiste. Zij verklaarde zich meteen bereid om met mij op 2 november de dorpen te bezoeken. Er zijn nl erg veel kinderen die de tanden schots en scheef hebben staan. Soms is het trekken van een of meerdere tanden of kiezen een goede oplossing. Orthodontische behandeling is begrijpelijk niet mogelijk. Gistermorgen terug naar de rk school om uitleg te geven over de simpele oogtest die de onderwijzer zelf kan doen. Wordt er iets bijzonders ontdekt dan kan Stephan er naar gaan kijken. 's Middags " huis/hut" bezoeken afgelegd in Orong. Verschillende kinderen met ernstige huidproblemen. Heb de dermatologen van het azM net gemaild en foto's gestuurd. Controle van het kindje met de brandwonden: helemaal genezen. Jongetje met grote puist bij wie kies op donderdag is getrokken: gaat prima, kind heeft geen pijnstilling nodig gehad. Ook vandaag weer gezien: geen bijzonderheden. Gisteravond Gidi opgehaald. Hij heeft geen last van jet-lag of andere problemen heeft meteen prima geslapen, ondanks het feit dat hij niet op internet kon. Vanmorgen (zondag) Gidi de dorpen laten zien en zelf aan 3 oude vrouwtjes die weduwe zijn, een handdoek (slapen ze onder) en een jakje met sarong gegeven. Hopelijk vinden jullie het goed dat ik dat van het sponsorgeld heb gedaan, ze hebben toch een gebit dat niet meer te redden is, dus daaraan kan ik het niet besteden. Natuurlijk ook weer de nodige mensen die met een open mond naar me toe komen omdat ze pijn hebben.Vanmiddag gezwommen en nu al even op internet. Direct eten bij de directrice van de rk school thuis. Morgen de eerste poetsinstructies op de scholen. Heb 350 bekers gekocht en vast wat tandenborstels. Morgenmiddag om 4 uur met de eerste groep patienten naar de kaakchirurg voor de moeilijke extracties. Vandaag gehoord dat de brief naar iedereen is gestuurd die officieel moet weten dat ik patienten mag behandelen, dus daaraan kan ik ook beginnen. Jullie zien, ik verveel me niet. Misschien raar, maar ik geniet zelfs, het werken is zo voldoening gevend en de mensen zijn zo dankbaar. Lieve allemaal, till the next time, take care, groetjes
Marie-Jose
-
25 Oktober 2009 - 11:07
Marjo Van Helvert-Wi:
Beste Marie-José,
Hartelijke dank voor je enthousiaste verhaal. Het bericht over de katholieke school spreekt mij erg aan. Wat goed dat ze door de jaren heen de school en alles wat erbij hoort goed onderhouden hebben. Belangrijk dat er nog steeds goed onderwijs gegeven wordt. Als je thuis bent kun je mij misschien meer info geven over de school. Wellicht kan ik met katholieke scholen in ons bisdom wat betekenen voor die school. Ik denk bv aan een bijdrage uit een vastenactieproject.
Ik wens je veel succes bij al het goede werk dat je doet.
Met hartelijke groet,
ook voor Gidi.
Marjo -
25 Oktober 2009 - 12:15
Marion Blomme:
hallo mari-jose en gidi
Ben blij dat gidi veilig en wel bij jou is. Werkt toch prettiger als je man in de buurt is. Wij hebben een goed keybord ,misschien dat iemand die de volgende keer gaat,het mee kan nemen.Heel veel succes samen. liefs paul en marion -
25 Oktober 2009 - 14:01
Jos:
Niet te geloven dat je al een volle week aan het werk bent daar. Geweldig als ik lees wat je daar allemaal doet.Dat jij daar geniet ,vind ik niet gek,als jij er maar voor anderen kunt zijn is dat voldoening gevend voor jou, dat is hier bij ons toch hetzelfde met jou. En zeker ook op je werk in Maastricht, dus dat is allemaal niet vreemd.Het enige verschil met hier is alleen, dat de mensen hier alles gewoon vinden maar daar dus blijkbaar niet.Dankbaar zijn ze ,zeg je, heerlijk toch. Groetjes en geniet ook maar een beetje ,zeker nu Gidi bij je is. -
26 Oktober 2009 - 07:46
Martijn Lamberti:
Hallo Marie-José, Geweldig dat het je allemaal zo goed af gaat. Mijn respect hiervoor. Bijgaand het emailadres van Charles Henquet afd dermatologie azM: cjm.henquet@mumc.nl
Mocht je hulp nodig hebben bij derm.problemen mail hem maar. Groet Martijn -
26 Oktober 2009 - 10:15
Maaike:
Vandaag (begin vakantie)pas tijd gehad het hele verhaal te lezen. Super wat je daar allemaal doet (en yuk wat je allemaal ziet).
Take care & veel liefs -
28 Oktober 2009 - 08:38
Anny Smits:
Hallo Marie-José,
Als ik een nieuwe weblog van Corine lees, moet ik altijd ook aan jou denken en lees dan ook jouw stukjes. Wat jij doet is zo anders dan wat Corine doet, maar een ding is zeker. Jullie doen allebei zo'n geweldig goed werk, ik ben er soms helemaal stil van, maar eerlijk gezegd ben ik ook geweldig getroffen door de ellendige toestand waarin deze mensen in Lombok of in zuid Afrika leven. Je vraagt je soms toch echt af hoe dat in deze tijd nog kan. Ik weet verder niets anders meer te zeggen dan:"Keep up the good work"! Dit moet toch wel een enorme hoeveelheid positieve energie opleveren en hopenlijk stuctureel het leven van deze mensen wat makkelijker maken.
-
29 Oktober 2009 - 07:57
Heske:
Waar blijven de foto's?
Veel liefs, Heske -
30 Oktober 2009 - 18:56
Vera En Hans:
Hi Marie-José,
Wat gaat de tijd snel en wat leef jij in een vaart op het moment meer dan ooit hahah.
Ik kan mij zo voorstellen dat je geniet, je kunt zoveel betekenen voor anderen en jij doet niets liever: klaarstaan voor anderen. Zinnig en functioneel werk doen.
Fijn dat Gidi er nu is.
Kan hij zien waar je over praat en waar je mee bezig bent.
Voor Gidi ook alles goeds gewenst.
Voor jullie beiden liefs
Hans en Vera
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
