Lombok 6.3

Beste allemaal,
Het is nu zondag avond bijna 23.00 uur, maar ik wil jullie toch even laten weten hoe de reis en de eerste 2 dagen hier zijn verlopen.
De reis was prima. Ondanks dat we niet als groep een ticket hadden gekocht werd onze bagage toch als die van een groep gezien. In totaal mochten we 155 kilo meenemen. Uiteindelijk hadden we met z’n vijven zo’n 5 kilo teveel, maar dat werd toegestaan omdat we vrijwilligers zijn. Met dank aan Willem Linders van Indonesia Travel!! Ook werden onze koffers allemaal doorgelabeld naar Lombok. Dat betekende achteraf gezien dat we niet door de douane zijn gegaan met de koffers omdat we op Jakarta een doorvlucht naar Lombok hadden. Vraag me niet hoe dat allemaal kan, maar in dit geval was het wel prima en hebben we er niets van gezegd omdat ik bijzonder veel medisch spul bij me had!
Eenmaal op Lombok stond Jantine ons op te wachten met 2 taxi’s. Zo’n 26 uur na vertrek uit Buchten was ik in het hotel. Nog even wat gegeten met de groep en toen naar bed, het was inmiddels na tienen ’s avonds hier, dus na 16.00 uur in Nederland. Gisteren, zaterdag, waren we om 9.00 uur op onze standplaats in de school voor slechthorende en gehandicapte kinderen, dezelfde als waar we vorig jaar zo gastvrij onderdak hadden gekregen. Meteen beginnen met je eigen winkel in te richten, wat voor Elke en Jan Wouter snel klaar was. Maar voor mij betekende dat ook dat ik patiëntenkaarten moest laten printen (roze voor meisjes/vrouwen, oranje voor jongens/mannen want er was geen blauw!) Auke en ik hadden hiertoe besloten al in Nederland omdat namen voor ons geen duidelijke indicatie van het geslacht geven. Dus ook een roze en een oranje map gekocht om de kaarten in op te bergen. Helaas, tabbladen met een alfabet erop hebben ze niet, dus die hebben we zelf gemaakt. Ook moest ik mijn nieuwe tandsteenverwijderapparaat ophalen in de praktijk van Farida. Al met al was ik zo’n 1,5 uur weg en wat schetst mijn verbazing toen ik terug kwam bij de school: Mijn “oude” tandsteenverwijderapparaat was ineens weer boven water!! Ook op Lombok zijn de wonderen de wereld nog niet uit. Het stond ergens in een nieuwe kast, maar niemand weet hoe het daar gekomen is. Nou ja, we laten het maar zo.
Vandaag om 8 uur de eerste patiënten. In totaal heb ik er 20 gezien en meteen een heleboel werk voor Auke geconstateerd. Daarnaast heb ik 3 patiënten zelf behandeld. Eerst problemen met het oude apparaat, de “leiding” van de colafles naar het apparaat was zo poreus geworden at het water er langs alle kanten uit kwam. Toe dat eenmaal opgelost was kwam het water niet uit de tip waarmee ik in de mond werk. Dus in allerijl het nieuwe apparaat aangesloten en eindelijk aan de arbeid. Totdat ’s middags ineens de elektriciteit uitviel. Toen ben ik maar gestopt, de patiënt vond het niet erg, het meeste werk (in de onderkaak) was gedaan, ik denk dat hij het wel prima vond. Maar ik hoop dat er morgenvroeg weer electriek is want om 8.00 uur staat de eerste weer “op de stoep”. Zoals andere jaren ook nu weer na het “werk” even lekker zwemmen, drankje erbij en ’s avonds gezellig eten met de groep. Gisteravond samen met Jantine en Holis, vanavond met z’n vijven.
Voor de anderen was er helaas wat minder klandizie vandaag, maar dat wordt morgen, als de school weer open is, ongetwijfeld anders!
Kortom, het gaat weer net als vorig jaar, zelfs de enkele woorden Bahasa die ik ken komen weer boven. Het blijft mooi om mensen gelukkig te maken met een tandenborstel en een compliment dat ze goed gepoetst hebben. En helemaal als je ze ook nog eens van een vrachtlading tandsteen af kunt helpen. Voor Auke heb ik al een lijstje van patiënten gemaakt, samen met de geweldige hulp van mijn “assistent” Adyt.
Nu ga ik proberen te slapen, morgen hoop ik dat ik geen ruzie met het internet meer heb en dit verslag op de website krijg.
Voor nu: all the best
Marie-José
PS Gelukt!!