Lombok 3.1

Beste allemaal,

Het begin is gemaakt, sinds gistermiddag zijn we op de plaats van bestemming. Na een prima reis waren we zaterdagmiddag om 15.00 uur in het hotel, d.w.z. dat we van deur tot deur 27 uur onderweg waren geweest.

Farida heeft ons opgehaald op het lokale vliegveld en met haar zijn we, na een korte stop in het hotel, naar Sengiggi gereden. I.t.t. de vorige jaren zitten we niet meer in het Santosa hotel in Sengiggi, maar in een hotel in Mataram. Voor Farida handiger en voor ons ook als we straks naar andere dorpen gaan die de governeur voor ons heeft uitgezocht.

Farida had voor het suikerfeest-weekend een huis gehuurd aan het strand en daar hebben we overleg gevoerd over het hoe, wat en waar precies deze komende weken. Prettig overleg, op de eerste plaats natuurlijk omdat Farida een geweldig mens is, maar een plekje aan het strand met ondergaande zon is ook nooit weg! Overleggen moet je hier toch heel veel, en dan maar op een prettige manier en lokatie.
‘s Avonds daar ook gegeten en in de auto terug naar het hotel in slaap gevallen, we waren echt moe.
Vanmorgen om 10.00 uur in Teloke voor het weerzien met onze trouwe Novi. Goed om haar weer te zien en te horen hoe het met de mensen daar gaat. Zodra we er waren kwam de eerste patient al op ons af, wijzend op een kies die hem last bezorgde. Morgen terug komen, dan beginnen we met de “ consulten” .
Na Teloke door naar Orong waar we Oma Orong met haar 5 kleinkinderen hebben bezocht. Voor haar heb ik een sponsor gevonden die een deel van het geld dat zij nodig heeft om te leven, heeft betaald. Zij krijgt dit natuurlijk niet in een keer, maar via Novi in termijnen. Omdat haar zoon geld ruikt (volgens Novi en Haitoun, onze hulp in Orong) is die ineens weer bij zijn moeder ingetrokken met vrouw nummer zoveel. Novi en Haitoun stellen nu voor om de sponsoring in de vorm van levensmiddelen te geven, dan kan de zoon het geld niet gebruiken om sigaretten en andere zaken te kopen!!
Ik had wat fruit meegenomen voor Oma en de kinderen, maar waar ik bij was pakte vrouw nr. zoveel een banaan van de kinderen weg en liep het huis in om die daar op te eten. Helaas voor haar zag ik dat nog net op tijd, heb de banaan teruggevraagd en de kinderen de bananen laten opeten waar ik zelf bijstond.

Vanmiddag hebben Roland en ik een lijstje gemaakt van de zaken die we vanavond met Farida moesten bespreken. Heel eerlijk, dat hebben tijdens de late lunch gedaan en aan het zwembad. Dus ook even genoten van het aangename weer. Het is, i.t.t. vorige jaren, nu niet zo benauwd warm, maar vrij prettig en bewolkt weer.

Aan het eind van de middag zijn we naar de Mataram Mall gelopen waar Farida in mei een nieuwe praktijk heeft geopend. Mooi en wat helemaal geweldig is, we kunnen ‘s ochtends daar terecht met onze patienten. Na het bezoek aan de praktijk hebben we met z’n drietjes gegeten in een restaurantje langs de parkeerplaats van de shopping mall. Lekker eten, maar jammer van al die uitlaatgassen die we er gratis bijkregen. Na nog een lekker drankje terug naar het hotel. En ondanks dat het laat is, nu inmiddels over 12 uur, toch nog enkele mailtjes klaar gemaakt voor morgen. In de kamer geen internet, dus het verzenden moet morgenvroeg voor 7.30 uur gebeuren want dan ontbijten we en om 8.30 uur staat onze trouwe Mus met zijn bemo voor dit poepchique hotel! Dat is net zoiets als in Nederland met een bakfiets gasten ophalen van het Amstel hotel in Amsterdam.

Nu ga ik dan toch echt slapen, een hartelijke groet aan jullie allemaal en speciaal aan mijn sponsoren. Vooral dankzij jullie is het ook dit jaar voor mij weer mogelijk om hier te werken! Take care,

Marie-Jose en Roland