Gambia 7.2

Beste allemaal,

Zoals het spreekwoord zegt; het venijn zat in de staart! Na een zeer voorspoedige reis van Buchten naar Zaventem, 1.5 uur en vandaar via Dakar, Senegal, naar Banjul, 7.5 uur, deden we over de rit van het vliegveld naar het hotel bijna 1.5 uur. Niet zo lang zou je denken, maar het is slechts een afstand van 25 km denk ik. Omdat ze nog steeds bezig zijn, in hun eigen tempo, met het verbreden van de “grote weg” vond Essa het beter om een andere route te nemen.

Ha, ha het leek een goed plan om meteen te beginnen met het verslag. Maar inmiddels is het al vrijdagavond, terwijl ik gisterochtend vroeg aan dit verslag ben begonnen. Maar goed, nu heb ik ook meer te vertellen. We werden donderdagmorgen om 8 uur opgehaald door Essa. In dit hotel zit nog een arts die vrijwilligerswerk doet bij Lamin Health Center. Gerrit is gepensioneerd, maar was professor interne geneeskunde en oncologie. Hij is hier nu voor in totaal 4 weken en als het hem bevalt wil hij in de loop van dit jaar terugkomen voor 3 maanden. Met z’n drieën gaan we nu dus op en neer naar LHC, iedere keer een uur heen en een uur terug over die afschuwelijke, hobbelige zandwegen. Maar goed, dit is niet Nederland maar The Gambia, het hoort er gewoon bij. Gisterochtend meteen begonnen met inventariseren en vooral schoonmaken van de praktijk. Wat een vieze stoffige bende! Er werkt af en toe een Cubaanse tandarts maardie is al even niet geweest omdat zijn vrouw moet bevallen. Er stonden dus nog volle afvalbakken en trays met gebruikt instrumentarium. Over hygiene gesproken!! Maar goed Roland en ik zijn zeer voortvarend te werk gegaan en hebben 1 kamer goed gekuist. Ik heb de poetsvrouw zeer vriendelijk doch dringend gevraagd de vloer goed te reinigen, en dat heeft ze gedaan. Vanmorgen zag het er al heel acceptabel uit. We hebben gisteren ook enkele patiënten gezien. Annemieke had op Facebook gezet dat we zouden komen en dat leverde al meteeninteressante patiënten op. Ik zal jullie de details besparen (daar heb ik Ali net telefonisch mee verblijd) maar we hadden een patiënt met een gigantisch abces, zo zie je ze bij ons niet meer. Roland heeft er een mes in gezet, wat al meteen verlichting gaf. Drain erin (lekker ouderwets, stukje van een handschoen) en vandaag de patiënt teruggezien. Drain verwijderd, kies eruit, antibiotica erin; komt goed.

Daarnaast vandaag ook weer kinderen van de Babylon school gezien die door Sarjo werden gebracht en begeleid. Roland is niet echt gek op het behandelen van kinderen en dus mocht ik het doen. Ging prima onder zijn toeziend oog, verdoving geven en melkkiezen eruit halen.

Ook hebben we samen nog een vulling gelegd, niet echt kaakchirurgenwerk, maar het verliep voorspoedig, mede dankzij mijn ervaring in de praktijk bij Ali.

Eerste avond met Annemieke en Roland gegeten, gisteravond alleen met Roland. Inmiddels weten we, na de keren op Lombok en al 3 keer eerder hier samengewerkt te hebben, goed wat we aan elkaar hebben, niet alleen in de praktijk maar ook daarbuiten. En we hebben het erg gezellig na het werk. Zoals altijd even zwemmen, helaas geen eigen zwembadje, met een gin-tonic erbij. Kortom; hard werken en veel genieten, wat wil een mens nog meer?!

Nu douchen en dan kijken of The Italiaan Night hier in het hotel iets is qua eten. Zo niet dan gaan we naar een restaurantje net buiten de poort van het hotel wat heel goed is. Lieve groet vanuit Gambia, take care en dank voor alle support in welke vorm dan ook,

Marie-Jose

PS. We hebben niet in het hotel gegeten, maar voor de helft van het geld dat het hotel vraagt, bij de buren van een lekkere maaltijd genoten.