Gambia 4.7
Door: Marie-José Verheijen-Blomme
Blijf op de hoogte en volg Marie-José
30 November 2021 | Nederland, Buchten
Beste allemaal,
We zijn weer heelhuids terug in het vaderland! Na donderdag en vrijdag nog hard te hebben gewerkt was zaterdag een rustdag. Alles bij elkaar hebben we ruim 200 patiënten gezien en 350 verrichtingen gedaan, dat betekent dus dat we bij sommige patiënten meerdere vullingen hebben gelegd en/of een of meer tanden/kiezen hebben getrokken.
Donderdagavond hebben we Nelleke en Annemieke mee uiteten genomen, lekker en erg gezellig. Vrijdagavond waren Ali en ik bij dr. Hassan Azadeh en hebben we op het terras van zijn appartement gegeten. Het appartementencomplex ligt letterlijk aan de oceaan, helaas was het aardedonker en konden we dus niet van het uitzicht genieten. Maar dat moet ongetwijfeld geweldig zijn.
Zaterdag was dus een vrije dag, Ali is gaan wandelen op het strand en kwam na 2 uur met mooie verhalen terug. Hij praat erg makkelijk met vreemdelingen en weet de meest bijzondere verhalen aan onbekenden te ontfutselen. Toon, Jan Wouter en ik hebben ons rustig gehouden aan het zwembad, in de schaduw. Want met 38 graden lig je niet lekker te zonnebaden, dat mag duidelijk zijn. Ook heb ik mijn koffer gepakt en alles in de kamer van Ali gedeponeerd. Zijn kamer en die van JW en T konden we de hele dag nog gebruiken, zonder extra kosten. Lekker nog gedoucht en om 17.00 uur het hotel verlaten. Toch nog even naar de kliniek om de laatste zaken op te ruimen, Toon had eigenlijk alles al gedaan maar ik moest mijn set tangen ophalen en nog wat andere kleine dingen regelen. Keurig op tijd op het vliegveld waar het natuurlijk een groot pandemonium was. Chaos alom, iedereen wil je paspoort zien, maakt er (onder protest van mij) een foto van, je moet 20€ betalen om het land uit te mogen en ga zo maar door. We hadden stoelen naast en achter elkaar geboekt, tegen betaling!, maar dat was het wel waard. Nu zaten we twee aan twee en niet naast een onbekende. Van Banjul eerst naar Dakar, daar zo’n 1,5 uur aan de grond gestaan, je mag het vliegtuig niet uit, er komen wel passagiers bij. De vlucht naar Brussel verliep voorspoedig en iets voor 5.00 uur lokale tijd landden we op Zaventem. Daar verliep alles keurig gestructureerd en om 7.00 uur stond ik in Buchten op de stoep. Ik ben meteen doorgelopen naar de zelftest in de woonkamer en 20 minuten later wist ik dat in negatief was. Opgelucht in bed gestapt en tot 11.00 uur geslapen. En vanaf dat moment natuurlijk ook weer druk geweest. Opruimen, wassen, boodschappen doen. Maar ik had mijzelf beloofd om te gaan kijken of “mijn kerstbomenlandje” dit jaar weer open zou zijn. En het geluk was met mij; ook dit jaar kan ik er terecht en werd ik bijna letterlijk met open armen ontvangen. Dat veranderde toen ik zei dat ik een mondkapje droeg, buiten, omdat ik net uit Afrika terug was. Gemeen natuurlijk om dat zo te zeggen, maar de reactie was duidelijk, ineens was er afstand. De meeste mensen hebben niet in de gaten dat Gambia dichter bij Nederland ligt dan bij Zuid-Afrika! Maar goed, een grote bos takken meegekregen en gisteren begonnen met het maken van een adventskrans. Ik ben dus weer echt terug en geniet ervan.
Ik ga proberen bij dit verslag foto’s te plaatsen maar weet niet of me dat lukt.
Nogmaals veel dank voor alle steun in welke vorm dan ook, lieve groet en tot de volgende reis
Marie-José
We zijn weer heelhuids terug in het vaderland! Na donderdag en vrijdag nog hard te hebben gewerkt was zaterdag een rustdag. Alles bij elkaar hebben we ruim 200 patiënten gezien en 350 verrichtingen gedaan, dat betekent dus dat we bij sommige patiënten meerdere vullingen hebben gelegd en/of een of meer tanden/kiezen hebben getrokken.
Donderdagavond hebben we Nelleke en Annemieke mee uiteten genomen, lekker en erg gezellig. Vrijdagavond waren Ali en ik bij dr. Hassan Azadeh en hebben we op het terras van zijn appartement gegeten. Het appartementencomplex ligt letterlijk aan de oceaan, helaas was het aardedonker en konden we dus niet van het uitzicht genieten. Maar dat moet ongetwijfeld geweldig zijn.
Zaterdag was dus een vrije dag, Ali is gaan wandelen op het strand en kwam na 2 uur met mooie verhalen terug. Hij praat erg makkelijk met vreemdelingen en weet de meest bijzondere verhalen aan onbekenden te ontfutselen. Toon, Jan Wouter en ik hebben ons rustig gehouden aan het zwembad, in de schaduw. Want met 38 graden lig je niet lekker te zonnebaden, dat mag duidelijk zijn. Ook heb ik mijn koffer gepakt en alles in de kamer van Ali gedeponeerd. Zijn kamer en die van JW en T konden we de hele dag nog gebruiken, zonder extra kosten. Lekker nog gedoucht en om 17.00 uur het hotel verlaten. Toch nog even naar de kliniek om de laatste zaken op te ruimen, Toon had eigenlijk alles al gedaan maar ik moest mijn set tangen ophalen en nog wat andere kleine dingen regelen. Keurig op tijd op het vliegveld waar het natuurlijk een groot pandemonium was. Chaos alom, iedereen wil je paspoort zien, maakt er (onder protest van mij) een foto van, je moet 20€ betalen om het land uit te mogen en ga zo maar door. We hadden stoelen naast en achter elkaar geboekt, tegen betaling!, maar dat was het wel waard. Nu zaten we twee aan twee en niet naast een onbekende. Van Banjul eerst naar Dakar, daar zo’n 1,5 uur aan de grond gestaan, je mag het vliegtuig niet uit, er komen wel passagiers bij. De vlucht naar Brussel verliep voorspoedig en iets voor 5.00 uur lokale tijd landden we op Zaventem. Daar verliep alles keurig gestructureerd en om 7.00 uur stond ik in Buchten op de stoep. Ik ben meteen doorgelopen naar de zelftest in de woonkamer en 20 minuten later wist ik dat in negatief was. Opgelucht in bed gestapt en tot 11.00 uur geslapen. En vanaf dat moment natuurlijk ook weer druk geweest. Opruimen, wassen, boodschappen doen. Maar ik had mijzelf beloofd om te gaan kijken of “mijn kerstbomenlandje” dit jaar weer open zou zijn. En het geluk was met mij; ook dit jaar kan ik er terecht en werd ik bijna letterlijk met open armen ontvangen. Dat veranderde toen ik zei dat ik een mondkapje droeg, buiten, omdat ik net uit Afrika terug was. Gemeen natuurlijk om dat zo te zeggen, maar de reactie was duidelijk, ineens was er afstand. De meeste mensen hebben niet in de gaten dat Gambia dichter bij Nederland ligt dan bij Zuid-Afrika! Maar goed, een grote bos takken meegekregen en gisteren begonnen met het maken van een adventskrans. Ik ben dus weer echt terug en geniet ervan.
Ik ga proberen bij dit verslag foto’s te plaatsen maar weet niet of me dat lukt.
Nogmaals veel dank voor alle steun in welke vorm dan ook, lieve groet en tot de volgende reis
Marie-José
-
30 November 2021 - 12:16
Hermine Verheijen:
Je bent en blijft een bezige bij.
Zo ken ik je ook. Ik ben trots op je.
Veel liefs Hermine -
30 November 2021 - 14:30
Evert:
Hoi Marie-José,
Fijn dat je terugbent. Goed werk verricht en nu lekker genieten van de feestdagen in december.
Groetjes,
Evert -
30 November 2021 - 15:50
Peter Verleg:
Dag Marie- José
Nogmaals dank voor je enthousiaste informatie uit Gambia. Ik kijk uit naar ons overleg op 7 december. Geniet vooral ook na van je reis indrukken en verrichte werkzaamheden en dat je weer thuis bent nu. Tot dinsdag.
-
30 November 2021 - 17:17
Betty Boltong:
drink jij veel Red Bull of zo, wat een energie maar nu lekker genieten van de gezellige decembermaand -
30 November 2021 - 23:40
Ans Van Venrooij:
Hallo Marie- José
Met plezier en belangstelling je reisverslag gelezen.
Petje af voor jullie werkzaamheden!
Nu weer genieten van het thuis zijn,
Lieve groet Ans en Frans -
01 December 2021 - 00:37
Jantine:
Fijn dat jullie weer veilig thuis. En wat hebben jullie veel gedaan, geweldig! Nu lekker weer thuis genieten en weer even wennen aan de kou denk ik hi hi !!! Lieve groetjes vanaf Lombok. -
01 December 2021 - 10:15
Anita:
Beste Marie-José,
Gelukkig ben je heelhuids terug! Ik vreesde even dat je niet terug kon keren en dat je daar moest blijven, maar misschien was dit voor jou niet zo heel erg.
Rust maar uit en een fijne eindejaarperiode.
Groetjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
