Gambia 11.3

Beste Allemaal,

Ieder nadeel heb z’n voordeel…dat weet ik nu ook weer! Laat ik bij het begin beginnen, d.w.z. op maandag 3 februari. Voor mijn gevoel had ik alles geregeld, maar dat bleek na een telefonisch contact met een tandarts niet genoeg te zijn. Deze tandarts was in januari bij LHC geweest en enkele reparaties aan de apparatuur uitgevoerd, geen patiënten behandeld want hij kwam even op bezoek. Helaas was er een belangrijk onderdeel bij een behandelstoel kapot dus kon er op die stoel niet gewerkt worden, tenzij… Jullie raden het waarschijnlijk al; ik dat onderdeel mee zou nemen! Dat wilde ik natuurlijk wel, ook al zaten mijn koffers “ramvol”. Dat betekende echter wel dat ik dinsdag nog naar Houten bij Utrecht moest om dat ding op te halen. Meteen nog even door gereden naar mijn broer in Hilversum, tanken in België, nog naar de schoenmaker (die schoenen logeren daar tot ik terug ben) en toen naar huis. En daar wachten mij een grote onaangename verrassing: het Balafon hotel annuleerde onze boeking!!! Iedereen die mij een beetje kent weet hoe ik reageer op zo iets: furieus. Meteen via Whatsapp gebeld, maar het ging echt niet door, ondanks het feit dat ik in december al geboekt had. Na een lang telefoontje naar boeking.com en nog enkele met het Balafon kreeg ik ‘s avonds om 8 uur bericht dat ze 2 kamers in het Coco Ocean konden reserveren, wel 12 euro per nacht duurder, maar dan zit je in het 5-sterren hotel van Gambia. Met dank aan de receptioniste van het Balafon dit aanbod aangenomen. Dus iedere nadeel…

Na een korte nacht om 7 uur gisterochtend Nicole opgehaald en een zeer voorspoedige reis gehad. Keurig iets over 9 op Zaventem en meteen inchecken en koffers inleveren. Omdat de baliejuffrouw alle 3 de koffers tegelijk op de band had staan was, volgens haar, een van mijn koffers te zwaar en moest ik er 2 kg uithalen. Die mochten dan weer wel in mijn handbagage, die daarmee wel boven de toegestane 8 kg kwam! Ik haal inderdaad 2 kg uit het koffer en toen woog het ineens nog maar 21 kg, de rekenvaardigheid van het personeel op Zaventem laat hier en daar te wensen over. Maar goed, koffer ingecheckt, door de paspoortcontrole (ging ook vlot) en toen wachten op vertrek, 15 minuten te laat, maar wel op tijd voor de tussenstop in Dakar. En ook keurig om 19.00 uur lokale tijd in Banjul. Daar werd het nog even spannend bij de douane want ik heb 4 grote kerkkandelaars, een bronzen kruisbeeld en de nodige andere glimmende kerkspullen in mijn koffers zitten, met nog een grote hoeveelheid anesthesie, naalden en tangen. Maar nu zat het echt mee en werd er niets gevraagd of hebben ze gewoon niet opgelet toen de koffers door de scanner gingen!! Pak van mijn hart dat begrijpen jullie.

Annemieke stond ons op te wachten en bracht ons naar het chique Coco Ocean Hotel. En tot mijn giga grote verbazing heb ik geen gewone kamer maar een suite!! Het voordeel van het nadeel wordt steeds grote. Nicole zit in de kamer naast mij die maar ietsjes kleiner is, ergo een super deal. Nog even wat gegeten met Annemieke en Simone die ook tijdelijk bij LHC is en daarna naar bed in mijn, volgens Gidi die de foto zag, koninklijke kamer.

Vanmorgen naar LHC en daar wachtte ons opnieuw een teleurstelling; Ondanks het feit dat Nicole alle papieren had ingediend en de vereiste 100 dollar had betaald was de toestemming om te mogen werken er nog niet, dus kon zij niet echt aan de slag. Ik heb haar natuurlijk rondgeleid in het ziekenhuis en we zijn naar de praktijk gegaan. Daar is een Nigeriaanse dental nurse actief, maar van hygiëne heeft ze nog geen kaas gegeten. Ik zal jullie de details besparen. Nicole en ik zijn naar de school gegaan waar we allerhartelijkst werden ontvangen. In overleg met het hoofd van de school hebben we toen in zijn kamer controles gedaan. En toen kwam het hoogtepunt van de dag: verschillende kinderen kwamen terug omdat ze weer kiespijn hadden maar mij kenden en blijkbaar vertrouwen hebben in mij. Zo geweldig! Ook het feit dat we eigenlijk niet 1 slecht gepoetst gebit hebben gezien is voor mij een teken dat alle inspanningen en dan met name die van de stagiaires in de afgelopen jaren, niet voor niets zijn geweest.

Helaas was het weer een grote bende op het schoolterrein, de kinderen gooien alles gewoon op de grond. Toen ik daar wat van zei tegen het hoofd ging hij, met mij, naar een onderwijzer die beloofde met zijn klas alles op te ruimen. En wat schetst mijn verbazing; meteen nadat alle andere kinderen weer in de klas waren ging hij met zijn 52 leerlingen aan de slag en in 10 minuten zag het er weer, even, keurig uit. Het kan dus wel!! Totdat de volgende pauze begint…

Last but not least nog wat leuks. Nicole en ik hadden vanmorgen praktijkkleren aangedaan in het washok waar de dozen met schone praktijkkleding staan. Onze gewone kleren hadden we daar keurig over een van de dozen gedrapeerd en, jullie raden het al, toen we ons aan het einde van de dag weer in onze plunje wilden hijsen was die nergens te vinden!! Uiteindelijk bleek die dus in de wasmachine te zitten en hebben we alles maar in een plastic zak gedaan en nat mee genomen. Natuurlijk heel lief, maar in deze situatie niet nodig en onhandig. We hebben dus in praktijkkleren de “Annemieke Albert Heijn” bezocht en zo teruggekomen bij het hotel! Toch wel lachen. Daarna gezwommen, ondanks het behoorlijk koude zwembadwater, even gerelaxt bij het zwembad, een glaasje wijn gedronken bij de kamer en gegeten hier in het hotel.

Kortom, de kop is eraf, we zijn weer begonnen en Nicole en ik zullen er ongetwijfeld wat van maken.

Probleempje nu; ik kan dit verhaal niet plaatsen want de WiFi is niet sterk genoeg. Morgen in bij LHC dan maar. Take care, warme groet uit Gambia

Marie-Jose

PS laatste probleem opgelost?!!