Gambia 4.6

Beste allemaal,
Nog 3 dagen en dan zit deze Gambia trip er al weer op! De afgelopen 2 dagen hebben helemaal in het teken gestaan van patiënten behandelen. Toon, Ali en ik hebben per dagdeel ongeveer 25 mensen van hun tand- en/of kiespijn afgeholpen. We werken als een trein, weten van elkaar wie wat doet; Ali behandelt, ik assisteer en Toon werkt misschien nog wel het hardst, hij doet alles er omheen. Dat betekent alle instrumenten schoonmaken en steriliseren, afspraken maken, mensen die ineens in de wachtkamer opduiken te woord staan en opschrijven wat we bij de patiënt hebben gedaan. Af en toe zie ik nog iemand tussendoor als de wachtkamer erg vol zit. Toon helpt dan ook Ali nog. Maar het gaat erg goed, vooral omdat we permanent de steun hebben van een onderwijzer van de Babylon school. Zonder hem waren we nergens en konden we weinig. In hun angst voor het onbekende slaan de kinderen vaak dicht en vergeten ze hun Engels, lijkt het wel. Hij vertaalt wat er gezegd wordt in het Mandinka en stelt ze gerust. We hebben dan ook eigenlijk geen onbehandelbare kinderen meer gehad. Gisteren zijn we begonnen aan de kinderen van grade 9, dat wil zeggen dat die 14-15 jaar of ouder zijn. Die spreken wel Engels en laten zich goed behandelen. Bij hen kunnen we gelukkig ook vullingen leggen en niet alleen maar trekken. Misschien begint het geven van poetsles, tandenborstel en tandpasta in het verleden toch vruchten af te werpen! Die lessen zijn hoofdzakelijk door mondhygiënisten en pabo studenten gegeven.
Omdat we, zoals ik al eerder schreef, een behoorlijk stuk van restaurantjes verwijderd zitten, hebben we eergisteren op het strand in een simpel eettentje gegeten. Geen grote keus maar dat wat er was, was prima. Met in gedachte wat mij vorig jaar is overkomen (en waarvan ik hier geen verslag zal doen, zo erg was het), let ik erg op wat ik eet. Maar de rijst met verse wortel smaakte heerlijk. Gisteravond hebben we in het hotel gegeten. Het hotel heeft maar 14 kamers geloof ik, en naast de drie die wij bezet houden, zijn er nog 1 of 2 gasten. Die zien we zelden en we hebben daarom het zwembad en restaurant voor ons alleen. Ik at gisteravond kip domoda, een typisch Gambiaans gerecht; kip met pindasaus en rijst natuurlijk. Gambia heeft als exportproduct alleen maar de pinda. Ik geloof dat ze vroeger ook vis exporteerde maar die export hebben de Chinezen nu in handen in ruil voor een vinger in de Gambiaanse pap. China heeft hier oa een gigantisch Islamitisch congrescentrum gebouwd waarvoor een groot deel van het territorium van de apen is gebruikt. In het centrum is pas een keer een bijeenkomst geweest maar over twee jaar staat er weer wat gepland. Daarom legt Saudi Arabië hier een zesbaans weg aan en zitten de Gambianen nu met twee grote zandbakken aan weerszijde van de weg die van het vliegveld naar de hoofdstad Banjul gaat. Ook wij komen dagelijks over deze weg en staan dan zand te happen in de file. Er is geen airco in de auto, dus moeten de ramen wel open.
Gistermiddag hebben we wat boodschappen gedaan. Ali heeft lappen stof gekocht met Afrikaanse print, ik heb potloden, kleurtjes en papier gekocht. Niet als cadeautje voor mijn kleinkinderen maar voor 19 kindertjes van 3-4 jaar die op een kleuterschooltje in een kippenhok zitten, letterlijk. Niet op stok maar op de grond, af en toe doen ze een “stoelendans” en zitten ze op een van we 5 of 6 stoeltjes aan een tafeltje. Ze hebben geen materialen dus lijkt me de 10 euro goed besteed, de bal die ik beloofd had ligt ook klaar.
Nog even een update over de patiënt met de onderkaakbreuk; hij is in het ziekenhuis in Banjul geopereerd omdat zijn kaak op 4 plaatsen was gebroken!! We hoorden dit van Jan Wouter die bij zijn KNO collega in datzelfde ziekenhuis op bezoek was.
Voor vanavond hebben we Annemieke en Nelleke uitgenodigd om met ons te eten, voor morgenavond hebben we een uitnodiging van dr. Hassan Azadeh. Jan Wouter en Toon hebben bedankt, maar Ali en ik gaan wel. Morgen ga ik met Annemieke naar het hoofd van de opleiding tandheelkunde om te kijken of we een link tussen deze opleidingen de Hogeschool Utrecht kunnen bewerkstelligen. Eigenlijk zouden we vandaag gaan, maar er moet gewerkt worden door ons en morgenmiddag is dat toch niet mogelijk omdat er dan gebeden wordt door de Moslims.
Dit is het weer voor nu! We horen zeer alarmerende corona berichten uit het vaderland, dus take good care, lieve groet en dank voor alle steun
Marie-Jose