Gambia 3.4
Door: Marie-Jose Verheijen-Blomme
Blijf op de hoogte en volg Marie-José
15 Februari 2020 | Gambia, Kololi
Beste allemaal,
Over 9 uur zitten we weer in het vliegtuig op weg naar huis. Nog snel even een verslagje van onze laatste dagen. Donderdagochtend eerst even naar de school geweest om het jongetje zijn kousen en schoenen te brengen. Wat was hij blij! Omdat onze trouwe hulp van de school, Haddy, donderdag en vrijdag met haar moeder naar een ziekenhuis in Senegal was, werden we de afgelopen dagen bijgestaan door Sarko Mendy. Ook hij is onderwijzer op de school, spreekt uitstekend Engels en zelfs een beetje Nederlands. Onze taal heeft hij via you-tube en internet geleerd! Hij heeft een duidelijk overwicht op de kinderen en een snelheid (vooral met lopen) die je hier niet vaak ziet. Mede dankzij hem hebben we ook donderdag en vrijdag weer zo’n 45 kinderen gezien en, voor zover mogelijk, behandeld. Daarnaast waren er de nodige volwassenen die zich meldden met kiespijn. Ook hen hebben we geholpen, maar zij moeten betalen aan het ziekenhuis. Voor hen die dat niet konden heb ik betaald, weer met dank aan de sponsoren.
Donderdagmiddag hadden we enkele kinderen afgesproken om een vulling bij te leggen, een van de opdrachten die de 4 gg moesten uitvoeren onder supervisie. Er was een meisje dat heel lief de hele middag had zitten wachten en toen moest ik haar zeggen dat er geen tijd meer was om haar te behandelen. Toen ik vroeg of ze vrijdags terug zou kunnen komen en wanneer, vertelde ze dat ze de hele dag kon want ze ging niet meer naar school omdat er geen schoolgeld werd betaald. Dan springen de tranen je in de ogen want je gunt ieder kind onderwijs. Dus heb ik met haar afgesproken dat zij de volgende dag naar school zou komen en dat ik haar schoolgeld, 50 euro voor een heel jaar, zou betalen. Zelden een kind zo blij gezien als het hoorde dat hij/zij naar school mag!
Daarnaast een rugzakje geregeld voor het “schoenen-jongentje”. Vrijdagmorgen dus weer eerst naar de school om 2 kinderen blij te maken. Van het jongetje, ik denk dat hij 7 jaar is, (gezien zijn gebit!) kreeg ik het liefste Valentijnsbriefje dat ik ooit heb gehad. Een stukje afgescheurd papier waarop hij in keurig Engels schreef dat hij mij bedankt en “so much I love u”. Misschien heeft hij t niet zelf geschreven maar hij heeft wel bedacht dat hij mij wil bedanken. Ook kreeg ik 2 lolly’s en een ijzeren armbandje, zo lief!
Ook aan deze laatste werkdag kwam een eind en met pijn in het hart heb ik afscheid genomen van de kliniek maar met de belofte dat ik terugkom. In het hotel weer genoten van het drankje bij het zwembad, de grote hoeveelheid vogels die in het mangrovebosje aan de andere kant van ons zwembad af en aan vliegen, en het vallen van de avond. Annemieke dronk nog een gin-tonic met ons en toen moesten we ook van haar afscheid nemen. Met z’n drieën voor t laatst gegeten in een gezellige sfeer, mede omdat Roland 3 gt’s had gedronken?!
De 4 gg komen straks naar hier. Voor hen had ik kunnen regelen dat zij in het Djembe hotel (onder hetzelfde management als Balafon en ernaast gelegen) een bungalow konden huren voor 1 nacht. Helaas hoorde ik gisteren dat er geen bungalow meer beschikbaar is maar dat zij, indien gewenst, twee kamers naast elkaar in het Balafon kunne hebben. Nog mooier, ze zijn er erg blij mee, maar verdienen dit zeker na het harde werken van de afgelopen week! Als ze willen kunnen ze de komende tijd hier nog vaker logeren.
Nu aankleden, ontbijten, nog even genieten, inpakken en wegwezen.
Dank voor alle steun, in welke vorm dan ook, goed weekend en lieve groet vanuit Gambia
Marie-Jose
Over 9 uur zitten we weer in het vliegtuig op weg naar huis. Nog snel even een verslagje van onze laatste dagen. Donderdagochtend eerst even naar de school geweest om het jongetje zijn kousen en schoenen te brengen. Wat was hij blij! Omdat onze trouwe hulp van de school, Haddy, donderdag en vrijdag met haar moeder naar een ziekenhuis in Senegal was, werden we de afgelopen dagen bijgestaan door Sarko Mendy. Ook hij is onderwijzer op de school, spreekt uitstekend Engels en zelfs een beetje Nederlands. Onze taal heeft hij via you-tube en internet geleerd! Hij heeft een duidelijk overwicht op de kinderen en een snelheid (vooral met lopen) die je hier niet vaak ziet. Mede dankzij hem hebben we ook donderdag en vrijdag weer zo’n 45 kinderen gezien en, voor zover mogelijk, behandeld. Daarnaast waren er de nodige volwassenen die zich meldden met kiespijn. Ook hen hebben we geholpen, maar zij moeten betalen aan het ziekenhuis. Voor hen die dat niet konden heb ik betaald, weer met dank aan de sponsoren.
Donderdagmiddag hadden we enkele kinderen afgesproken om een vulling bij te leggen, een van de opdrachten die de 4 gg moesten uitvoeren onder supervisie. Er was een meisje dat heel lief de hele middag had zitten wachten en toen moest ik haar zeggen dat er geen tijd meer was om haar te behandelen. Toen ik vroeg of ze vrijdags terug zou kunnen komen en wanneer, vertelde ze dat ze de hele dag kon want ze ging niet meer naar school omdat er geen schoolgeld werd betaald. Dan springen de tranen je in de ogen want je gunt ieder kind onderwijs. Dus heb ik met haar afgesproken dat zij de volgende dag naar school zou komen en dat ik haar schoolgeld, 50 euro voor een heel jaar, zou betalen. Zelden een kind zo blij gezien als het hoorde dat hij/zij naar school mag!
Daarnaast een rugzakje geregeld voor het “schoenen-jongentje”. Vrijdagmorgen dus weer eerst naar de school om 2 kinderen blij te maken. Van het jongetje, ik denk dat hij 7 jaar is, (gezien zijn gebit!) kreeg ik het liefste Valentijnsbriefje dat ik ooit heb gehad. Een stukje afgescheurd papier waarop hij in keurig Engels schreef dat hij mij bedankt en “so much I love u”. Misschien heeft hij t niet zelf geschreven maar hij heeft wel bedacht dat hij mij wil bedanken. Ook kreeg ik 2 lolly’s en een ijzeren armbandje, zo lief!
Ook aan deze laatste werkdag kwam een eind en met pijn in het hart heb ik afscheid genomen van de kliniek maar met de belofte dat ik terugkom. In het hotel weer genoten van het drankje bij het zwembad, de grote hoeveelheid vogels die in het mangrovebosje aan de andere kant van ons zwembad af en aan vliegen, en het vallen van de avond. Annemieke dronk nog een gin-tonic met ons en toen moesten we ook van haar afscheid nemen. Met z’n drieën voor t laatst gegeten in een gezellige sfeer, mede omdat Roland 3 gt’s had gedronken?!
De 4 gg komen straks naar hier. Voor hen had ik kunnen regelen dat zij in het Djembe hotel (onder hetzelfde management als Balafon en ernaast gelegen) een bungalow konden huren voor 1 nacht. Helaas hoorde ik gisteren dat er geen bungalow meer beschikbaar is maar dat zij, indien gewenst, twee kamers naast elkaar in het Balafon kunne hebben. Nog mooier, ze zijn er erg blij mee, maar verdienen dit zeker na het harde werken van de afgelopen week! Als ze willen kunnen ze de komende tijd hier nog vaker logeren.
Nu aankleden, ontbijten, nog even genieten, inpakken en wegwezen.
Dank voor alle steun, in welke vorm dan ook, goed weekend en lieve groet vanuit Gambia
Marie-Jose
-
15 Februari 2020 - 09:47
Marianne Jorissen :
Knap werk wat jullie daar kunnen doen, mooie verslagen. Goede terugreis. -
15 Februari 2020 - 10:38
Jantine:
Geweldig weer om te lezen, jullie zijn kanjers!! Goede en veilige terugreis gewenst en lieve groet vanaf Lombok. -
15 Februari 2020 - 11:04
Carla Blomme:
wat zijn jullie toch goed bezig! Niets zo mooi als een blij en gezond kind!
Goede reis terug! X -
15 Februari 2020 - 11:43
Rita:
Wat fijn dat het allemaal zo goed gegaan is. En dan nu terug naar huis met een prachtig juweel met een mooie herinnering, en een geweldig schilderij. ( je lijst het toch zeker in).
Een hele goede reis ook voor Cornelia.
Gr. -
15 Februari 2020 - 12:57
Hermine:
Daar doe je het toch voor? Dankbare gezichtjes van de kinderen.
Goede reis. Liefs Loek en Hermine -
15 Februari 2020 - 14:05
Ans:
Een goede reis terug en geniet nog van die laatste dagen.
Groetjes -
15 Februari 2020 - 18:38
Dolf Langerhuizen :
Wat een mooi verslag. Van harte proficiat! Wat een goede dingen zijn er gebeurd. Goede terugreis en hartelijke groet van Dolf -
16 Februari 2020 - 14:45
Anita:
Beste Marie-José en Cornelia,
Als jullie dit lezen zijn jullie mogelijk al weer thuis. Hier stormt het en een deel van mijn zilverspar is naar beneden gekomen. Voor jullie is dit nu na jullie ervaringen in Gambia waarschijnlijk peanuts. Volgens mij kunnen jullie nog maanden teren op de positieve energie die jullie ginder hebben opgedaan en dank om hier ook te mogen van genieten.
Groetjes en tot binnenkort,
Anita
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
