Lombok 7.4
Door: Marie-Jose Verheijen-Blomme
Blijf op de hoogte en volg Marie-José
21 Maart 2018 | Indonesië, Senggigi
Beste allemaal,
Mijn excuses voor de foutieve datering van mijn vorige verslag, dinsdag moest natuurlijk maandag zijn! Het geeft aan dat de tijd hier voorbij vliegt en ik af en toe niet meer weet welke dag het is, sorry.
Gisterochtend nog 10 patiënten behandeld voor de lunch. Toen een overleg met alle betrokkenen om te bespreken wat de mogelijkheden dit jaar nog zijn. Stephan zal zijn groep voorstellen om in september te gaan, zelf weet ik dat het pas november kan worden. Maar dat is voor onze geweldige ondersteuners hier wel gunstig, niet iedereen tegelijk. Na het overleg alles inpakken en inladen en terug naar de school waar we de eerste dagen hebben gewerkt en waar we spullen mogen opslaan. Toen naar hotel en even lekker kunnen zwemmen.
Vandaag niet zo vroeg op omdat we om 9.30 uur een afspraak in het universiteitsziekenhuis hadden met de directeur. Voor mij een oude bekende, de KNO-arts waar Jan Wouter mee samen heeft gewerkt. Deze man wil ons best toelaten in zijn ziekenhuis maar dan alleen voor “kennisoverdracht”, dus het doen van behandelingen is niet toegestaan, tenzij het samen met een lokale arts is. Volgens de directeur wordt alles bemoeilijkt door het feit dat er in oktober verkiezingen zijn voor een nieuwe gouverneur. Alle hoge bobo’s zijn daar mee bezig en niemand heeft tijd voor andere zaken. We wachten af, maandag gaat mijn afspraak met een hoog geplaatst persoon van de afdeling gezondheidszorg in ieder geval door. In het uni ziekenhuis heb ik kennisgemaakt met tandarts Tania. Zij is bereid de patiënten die ik verwijs te behandelen. Jammer dat ik haar nu pas leerde kennen, maar morgenvroeg om 9.00 uur breng ik haar de eerste (en tevens laatste vrees ik voor deze keer) patiënt. Ik hoop dat ze voor elkaar krijgt wat er moet gebeuren, we zullen zien. Na het bezoek aan de universiteit zijn we in de school de spullen die er van de afgelopen jaren zijn verzameld gaan uitzoeken. Van mij is dat niet zoveel, van KNO/audiologie wat meer, maar het merendeel van alle opslag wordt in beslag genomen door brillen en oogmeetapparatuur. Dat heeft heel wat uitzoeken gekost, maar we zijn er doorheen!
Terwijl Stephan en Rebecca daarmee bezig waren hebben Jantine en ik inkopen gedaan voor Gili Gede. Dat is een heel klein eilandje voor de kust van zuid-west Lombok. We gaan daar vrijdagochtend heen, eerst een paar uur met de auto, dan een half uurtje met de boot. We logeren in Hoela Hoop (zie website). Jantine heeft daar met 2 andere mensen een hotel gebouwd. Helemaal ecologisch verantwoord en t wordt gerund door mensen van het eiland. De mensen daar zijn heel erg arm volgens Jantine. Zij heeft geregeld dat ik zaterdag aan een groep jonge kinderen poetsles kan geven. Daarvoor de nodige tandenborstels en tandpasta gekocht. Maar ook kleurpotloden, kleurboekjes, puntenslijpers en puzzeltjes. Het schooltje heeft helemaal niets en dit is zeer welkom heb ik begrepen.Fijn dat ik dit van mijn sponsorgeld allemaal mag doen, dank!!
Gistermiddag ook nog even een kort bezoek gebracht aan dr. Farida, de tandarts/orthodontist met wie ik in het verleden veel heb samengewerkt. Deze keer is daar niets van gekomen, maar misschien een volgende keer weer wel.
Vanmiddag eerst een duik in het zwembad en daarna heerlijk gegeten bij een andere oude bekende Mr. Yessy, zie “Yessy Cafe” Senggigi. Hij herkende ons meteen en we hebben uitgebreid met hem gesproken over de mogelijkheden om bij een volgend bezoek aan Lombok weer naar het dorp waar hij vandaan komt, op midden Lombok, te gaan. Maar voor wie lekker wil eten in het schoonste restaurant van heel Lombok: ga naar “Yessy Cafe”. Zelfs de toiletten zijn Europees en super schoon, en dat vind je hier nergens!!
Dit was het weer voor vandaag, ik blijf jullie op de hoogte houden, lieve groet
Marie-Jose
PS. Mijn hoest is helemaal over, hoera!!
Mijn excuses voor de foutieve datering van mijn vorige verslag, dinsdag moest natuurlijk maandag zijn! Het geeft aan dat de tijd hier voorbij vliegt en ik af en toe niet meer weet welke dag het is, sorry.
Gisterochtend nog 10 patiënten behandeld voor de lunch. Toen een overleg met alle betrokkenen om te bespreken wat de mogelijkheden dit jaar nog zijn. Stephan zal zijn groep voorstellen om in september te gaan, zelf weet ik dat het pas november kan worden. Maar dat is voor onze geweldige ondersteuners hier wel gunstig, niet iedereen tegelijk. Na het overleg alles inpakken en inladen en terug naar de school waar we de eerste dagen hebben gewerkt en waar we spullen mogen opslaan. Toen naar hotel en even lekker kunnen zwemmen.
Vandaag niet zo vroeg op omdat we om 9.30 uur een afspraak in het universiteitsziekenhuis hadden met de directeur. Voor mij een oude bekende, de KNO-arts waar Jan Wouter mee samen heeft gewerkt. Deze man wil ons best toelaten in zijn ziekenhuis maar dan alleen voor “kennisoverdracht”, dus het doen van behandelingen is niet toegestaan, tenzij het samen met een lokale arts is. Volgens de directeur wordt alles bemoeilijkt door het feit dat er in oktober verkiezingen zijn voor een nieuwe gouverneur. Alle hoge bobo’s zijn daar mee bezig en niemand heeft tijd voor andere zaken. We wachten af, maandag gaat mijn afspraak met een hoog geplaatst persoon van de afdeling gezondheidszorg in ieder geval door. In het uni ziekenhuis heb ik kennisgemaakt met tandarts Tania. Zij is bereid de patiënten die ik verwijs te behandelen. Jammer dat ik haar nu pas leerde kennen, maar morgenvroeg om 9.00 uur breng ik haar de eerste (en tevens laatste vrees ik voor deze keer) patiënt. Ik hoop dat ze voor elkaar krijgt wat er moet gebeuren, we zullen zien. Na het bezoek aan de universiteit zijn we in de school de spullen die er van de afgelopen jaren zijn verzameld gaan uitzoeken. Van mij is dat niet zoveel, van KNO/audiologie wat meer, maar het merendeel van alle opslag wordt in beslag genomen door brillen en oogmeetapparatuur. Dat heeft heel wat uitzoeken gekost, maar we zijn er doorheen!
Terwijl Stephan en Rebecca daarmee bezig waren hebben Jantine en ik inkopen gedaan voor Gili Gede. Dat is een heel klein eilandje voor de kust van zuid-west Lombok. We gaan daar vrijdagochtend heen, eerst een paar uur met de auto, dan een half uurtje met de boot. We logeren in Hoela Hoop (zie website). Jantine heeft daar met 2 andere mensen een hotel gebouwd. Helemaal ecologisch verantwoord en t wordt gerund door mensen van het eiland. De mensen daar zijn heel erg arm volgens Jantine. Zij heeft geregeld dat ik zaterdag aan een groep jonge kinderen poetsles kan geven. Daarvoor de nodige tandenborstels en tandpasta gekocht. Maar ook kleurpotloden, kleurboekjes, puntenslijpers en puzzeltjes. Het schooltje heeft helemaal niets en dit is zeer welkom heb ik begrepen.Fijn dat ik dit van mijn sponsorgeld allemaal mag doen, dank!!
Gistermiddag ook nog even een kort bezoek gebracht aan dr. Farida, de tandarts/orthodontist met wie ik in het verleden veel heb samengewerkt. Deze keer is daar niets van gekomen, maar misschien een volgende keer weer wel.
Vanmiddag eerst een duik in het zwembad en daarna heerlijk gegeten bij een andere oude bekende Mr. Yessy, zie “Yessy Cafe” Senggigi. Hij herkende ons meteen en we hebben uitgebreid met hem gesproken over de mogelijkheden om bij een volgend bezoek aan Lombok weer naar het dorp waar hij vandaan komt, op midden Lombok, te gaan. Maar voor wie lekker wil eten in het schoonste restaurant van heel Lombok: ga naar “Yessy Cafe”. Zelfs de toiletten zijn Europees en super schoon, en dat vind je hier nergens!!
Dit was het weer voor vandaag, ik blijf jullie op de hoogte houden, lieve groet
Marie-Jose
PS. Mijn hoest is helemaal over, hoera!!
-
21 Maart 2018 - 23:45
Hermine:
Hoi Marie-Jose.
Het lijkt alsof de dagen in Lombok langer zijn dan hier.
Wat een werk wordt er door jullie gedaan!
Petje af!
Dikke kus Hermine -
22 Maart 2018 - 00:41
Corry :
Hoi Marie-José,
Wat heerlijk weer om je verhalen te lezen. Wat ben je weer goed bezig!!! Hartelijke groeten aan alle bekenden!!
Liefs,
Corry -
22 Maart 2018 - 09:32
Toon:
Hoi Marie-José,
Je bent er druk mee, maar je boekt ook vooruitgang bij de autoriteiten! Het is elke dag weer een genot om te lezen wat je allemaal hebt gedaan! Vergeet niet om ook van het eiland te genieten!
Groeten, Toon -
23 Maart 2018 - 08:27
Evelien:
Hoi MJ,
Kan me voorstellen dat je af en toe niet meer weet welke dag het is.
Zo bedrijvig als jullie zijn, geweldig.
Wat zullen ze blij zijn met jullie.
Wat omschrijf je het ook allemaal zo goed, lijkt net of we erbij zijn...
Fijn dat je hoest weg is..
Liefs, Evelien. -
23 Maart 2018 - 19:49
Marcel Herpers:
Waarde Zuster, lieve Marie-José,
Heel veel dank voor de uitgebreide verslaglegging. Het gaat allemaal nog meer leven dan op grond van je eerdere betrokken en enthousiaste verhalen.
Chapeau voor het al het goede en intensieve werk!
Alle goeds en take care,
Marcel -
24 Maart 2018 - 14:11
Jeanet Van Den Hout-Meijssens:
Hoi Marie-Jose
wat een leuke verhalen, en wat een mooi werk doen jullie!
Ben zelf 3 jaar geleden ook enkele dagen op Gili Gede geweest met ons Truce en Harry.
zeer arm maar een prachtig mooi eiland !!
als ik jouw verhaal lees voel ik weer helemaal de sfeer, geniet er van.
groetjes Jeanet
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
